-
1 expolio
I.Lit.:II.hac (i. e. herinacei) cute expoliuntur vestes,
Plin. 8, 37, 56, § 135:libellus arida pumice expolitus,
Cat. 1, 2:aedes expolitae,
Plaut. Most. 1, 2, 18:expolitus paries,
Vitr. 7, 9; cf. under P. a.:signum,
Quint. 2, 19, 3:scabritias unguium,
Plin. 24, 4, 6, § 12.— Pass. in mid. force:numquam concessavimus poliri, expoliri, pingi,
Plaut. Poen. 1, 2, 11. —Trop., to polish, finish, accomplish, embellish, improve, refine, elaborate:B.parentes (liberos) expoliunt, docent litteras,
Plaut. Most. 1, 2, 45; cf.:Dionem Plato doctrinis omnibus expolivit,
Cic. de Or. 3, 34, 139:vir omni vita atque victu excultus atque expolitus,
id. Brut. 25, 95:illi te expoliendum limandumque permittas,
Plin. Ep. 1, 10:Graeca doctrina expolitus,
Gell. 15, 11, 3:nox te expolivit hominemque reddidit,
Cic. de Or. 2, 10, 40:nihil omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,
id. Inv. 2, 1, 3:inventum,
Auct. Her. 2, 18, 27:eandem rem eodem modo dicere... id obtundere auditorem est, non rem expolire,
id. 4, 42, 54:partiones,
Cic. Inv. 1, 41, 76:orationem,
Quint. 8, 3, 42:consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 60:opus,
id. Mil. 4, 4, 38.—Com., to polish off, i. e. to ruin:qui amat, nequit quin nihili sit atque improbis artibus se expoliat,
Plaut. Truc. 2, 7, 3.—Hence, expŏlī-tus, a, um, P. a., polished, smooth, neat, clean:dens expolitior,
Cat. 39, 20:frumenta expolitiora,
Col. 2, 20, 6: villae expolitissimae, Scipio Afric. ap. Gell. 2, 20, 6. -
2 depolio
depolire, depolivi, depolitus V TRANSpolish thoroughly; smooth, polish off (L+S) -
3 depolio
I.Prop.:II.aliquid cote,
Plin. 36, 25, 63, § 188. —Comic.:dorsum meum virgis,
to cudgel, Plaut. Ep. 1, 1, 85.—Trop.: DEPOLITUM perfectum, quia omnes perfectiones antiqui politiones appellabant, Paul. ex Fest. p. 71, 20 Müll.; cf. the foll. art. -
4 in-ūrō
in-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn in, burn: notas et nomina gentis, V.: volnere sanguis inustus, O.: inustis barbararum litterarum notis, Cu.—Fig., of persons, to brand, mark: censoriae severitatis notā inuri.—To brand upon, brand, imprint, affix, attach indelibly: ne qua nomini suo nota turpitudinis inuratur: acerbissimum alcui dolorem: mihi superbiae infamiam: alqd istuc, L.: nota turpitudinis inusta vitae tuae.—To curl by heat; hence, of style: illa calamistris inurere, polish off with curling-irons. -
5 tergeo
tergeo or less freq. tergo, si, sum, 2 or 3 (v. Neue, Formenl. 2, 423 sq.; part. perf. tertus, Varr. ap. Non. 179, 7 and 8), v. a. [for stergo; akin to stringo; Gr. strangeuô, to twist], to rub off, wipe off, wipe dry, wipe clean, cleanse.I.Lit. (class.;II.syn. verro): numquam concessavimus Lavari aut fricari aut tergeri aut ornari,
Plaut. Poen. 1, 2, 10: mantelium, ubi manus terguntur, Varr L. L. 6, § 85 Müll.; so,frontem sudario,
Quint. 6, 3, 60:nares in adversum,
id. 11, 3, 121:fossas,
to dry, Cato, R. R. 2, 4; Col. 2, 21, 3:aequatam (mensam) mentae tersere virentes,
Ov. M. 8, 663:pars leves clipeos et spicula lucida tergent,
rub off, polish, burnish, Verg. A. 7, 626:arma,
Liv. 26, 51, 4:leve argentum, vasa aspera,
Juv. 14, 62:manuque simul velut lacrimantia tersit Lumina,
Ov. M. 13, 132:oculos pedibus,
Plin. 11, 48, 108, § 258. — Poet.:aridus unde aures terget sonus ille,
grates upon, Lucr. 6, 119:nubila caeli (Aurora),
to scatter, Sil. 16, 136:tergere palatum,
to tickle the palate, Hor. S. 2, 2, 24. — Absol.: qui tractant ista, qui tergunt, qui ungunt, qui verrunt, * Cic. Par. 5, 2, 37:si QVIS TERGERE ORNARE REFICERR VOLET (sc. aram),
Inscr. Orell. 2489.—Trop. (very rare):A.librum,
i. e. to improve, amend, Mart. 6, 1, 3:scelus,
to expiate, Sen. Herc. Oet. 907.—Hence, tersus, a, um, P. a., wiped off, i. e. clean, neat (not in Cic.).Lit.:B.(mulier) lauta, tersa, ornata, etc.,
Plaut. Stich. 5, 5, 4; cf id. Pa. 1, 2, 31; cf.: alii sunt circumtonsi et tersi atque unctuli, Varr. ap Non. 179, 8:plantae,
Ov. M. 2, 736:tersum diem pro sereno dictum ab antiquis,
Fest. p. 363 Müll. —Trop., pure, correct, nice, neat, terse: judicium acre tersumque. Quint. 12, 10, 20:tersum ac limatum esse oportet quod libris dedicatur,
id. 12, 10, 50:elegiae tersus atque elegans auctor,
id. 10, 1, 93; of in comp.:multo est tersior ac purus magis (Horatius),
id. 10, 1, 94:opus tersum, molle, jucundum,
Plin. Ep. 9, 22, 2; so,praefationes tersae, graciles, dulces,
id. ib. 2, 3, 1.— Sup.:vir in judicio litterarum tersissimus,
Stat. S. 2 praef. —No adv. -
6 tergeō
tergeō sī, sus, ēre [STRAG-], to rub off, wipe off, wipe dry, wipe clean, cleanse: qui tractant ista, qui tergent: clipeos et spicula, polish, V.: arma, L.: ut tersis niteant talaria plantis, O.: gallinā palatum, to tickle the palate, H.* * *tergere, tersi, tersus Vrub, wipe; wipe off, wipe dry; clean, cleanse -
7 colens
1.cŏlo, colŭi, cultum, 3, v. a. [from the stem KOL, whence boukolos, boukoleô; cf.: colonus, in-cola, agri-cola] (orig. pertaining to agriculture), to cultivate, till, tend, take care of a field, garden, etc. (freq. in all per. and species of composition).I.Prop.(α).With acc.:(β).fundum,
Varr. R. R. 1, 1, 2:agrum,
id. ib. 1, 2, 14; Cato, R. R. 61; Col. 1 pr.:agri non omnes frugiferi sunt qui coluntur,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; id. Agr. 2, 25, 67:arva et vineta et oleas et arbustum,
Quint. 1, 12, 7:praedia,
Cic. Rosc. Am. 17, 49:rus,
Col. 1, 1:rura,
Cat. 64, 38; Tib. 1, 5, 21; Verg. G. 2, 413:hortos,
Ov. M. 14, 624 al.:jugera,
Col. 1 pr.:patrios fines,
id. ib.:solum,
id. 2, 2, 8:terram,
id. 2, 2, 4:arbustum,
Quint. 1, 12, 7:vitem,
Cic. Fin. 4, 14, 38:arbores,
Hor. C. 2, 14, 22:arva,
id. ib. 3, 5, 24; Ov. Am. 1, 13, 15:fructus,
Verg. G. 2, 36:fruges,
Ov. M. 15, 134:poma,
id. ib. 14, 687; cf. under P. a.—Absol., Varr. R. R. 1, 2, 8; Verg. G. 1, 121; Dig. 19, 2, 54, § 1.—B.In gen., without reference to economics, to abide, dwell, stay in a place, to inhabit (syn.: incolo, habito; most freq. since the Aug. per.).(α).With acc.:(β).hanc domum,
Plaut. Aul. prol. 4:nemora atque cavos montes silvasque colebant,
Lucr. 5, 955:regiones Acherunticas,
Plaut. Bacch. 2, 2, 21:colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119:urbem, urbem, mi Rufe, cole,
id. Fam. 2, 12, 2:has terras,
id. N. D. 2, 66, 164; Tac. A. 2, 60:loca Idae,
Cat. 63, 70:Idalium,
id. 36, 12 sq.; 61, 17:urbem Trojanam,
Verg. A. 4, 343:Sicaniam,
Ov. M. 5, 495:Maeoniam Sipylumque,
id. ib. 6, 149:Elin Messeniaque arva,
id. ib. 2, 679:regnum nemorale Dianae,
id. ib. 14, 331:hoc nemus,
id. ib. 15, 545:Elysium,
Verg. A. 5, 735:loca magna,
Ov. M. 14, 681; Liv. 1, 7, 10:Britanniam,
Tac. Agr. 11:Rheni ripam,
id. G. 28:victam ripam,
id. A. 1, 59:terras,
id. ib. 2, 60; cf. id. H. 5, 2:insulam,
id. A. 12, 61; id. G. 29:regionem,
Curt. 7, 7, 4.— Poet., of poets:me juvat in primā coluisse Helicona juventā,
i. e. to have written poetry in early youth, Prop. 3 (4), 5, 19.—Also of animals:anguis stagna,
Verg. G. 3, 430; Ov. M. 2, 380.—Absol.:II.hic,
Plaut. Ps. 1, 2, 68:subdiu colere te usque perpetuom diem,
id. Most. 3, 2, 78; Liv. 42, 67, 9; Curt. 9, 9, 2:colunt discreti ac diversi,
Tac. G. 16:proximi Cattis Usipii ac Tencteri colunt,
id. ib. 32:circa utramque ripam Rhodani,
Liv. 21, 26, 6:quā Cilices maritimi colunt,
id. 38, 18, 12:prope Oceanum,
id. 24, 49, 6:usque ad Albim,
Tac. A. 2, 41:ultra Borysthenem fluvium,
Gell. 9, 4, 6:super Bosporum,
Curt. 6, 2, 13:extra urbem,
App. M. 1, p. 111.—Trop. (freq. and class.).A.To bestow care upon a thing, to care for.1.Of the gods: colere aliquem locum, to frequent, cherish, care for, protect, be the guardian of, said of places where they were worshipped, had temples, etc.:2.deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt,
Plaut. Poen. 5, 1, 19; Cat. 36, 12:Pallas, quas condidit arces, Ipsa colat,
Verg. E. 2, 62:ille (Juppiter) colit terras,
id. ib. 3, 61; id. A. 1, 16 Forbig. ad loc.:undis jura dabat, nymphisque colentibus undas,
Ov. M. 1, 576:urbem colentes di,
Liv. 31, 30, 9; 5, 21, 3:vos, Ceres mater ac Proserpina, precor, ceteri superi infernique di, qui hanc urbem colitis,
id. 24, 39, 8:divi divaeque, qui maria terrasque colitis,
id. 29, 27, 1.—Rarely with persons as object (syn.:3.curo, studeo, observo, obsequor): Juppiter, qui genus colis alisque hominum,
Plaut. Poen. 5, 4, 24; cf.:(Castor et Pollux) dum terras hominumque colunt genus,
i. e. improve, polish, Hor. Ep. 2, 1, 7. —Of the body or its parts, to cultivate, attend to, dress, clothe, adorn, etc.:4.formamque augere colendo,
by attire, dress, Ov. M. 10, 534:corpora,
id. A. A. 3, 107:tu quoque dum coleris,
id. ib. 3, 225.—With abl.:lacertos auro,
Curt. 8, 9, 21:lacertum armillā aureā,
Petr. 32:capillos,
Tib. 1, 6, 39; 1, 8, 9.—With abstr. objects, to cultivate, cherish, seek, practise, devote one ' s self to, etc.;5.of mental and moral cultivation: aequom et bonum,
Plaut. Men. 4, 2, 10:amicitiam,
id. Cist. 1, 1, 27:fidem rectumque,
Ov. M. 1, 90:fortitudinem,
Curt. 10, 3, 9:jus et fas,
Liv. 27, 17 fin.:memoriam alicujus,
Cic. Fin. 2, 31, 101:bonos mores,
Sall. C. 9, 1:suum quaestum colit,
Plaut. Poen. 5, 2, 137:pietatem,
id. As. 3, 1, 5; Ter. Hec. 3, 4, 33:virtutem,
Cic. Arch. 7, 16; id. Off. 1, 41, 149:amicitiam, justitiam, liberalitatem,
id. ib. 1, 2, 5:virginitatis amorem,
Verg. A. 11, 584:pacem,
Ov. M. 11, 297; cf. Martem, Sil. [p. 370] 8, 464:studium philosophiae,
Cic. Brut. 91, 315:disciplinam,
id. ib. 31, 117:aequabile et temperatum orationis genus,
id. Off. 1, 1, 3:patrias artes militiamque,
Ov. F. 2, 508; cf.:artes liberales,
Suet. Tib. 60:ingenium singulari rerum militarium prudentiā,
Vell. 2, 29, 5 Kritz.—Of a period of time or a condition, to live in, experience, live through, pass, spend, etc.:B.servitutem apud aliquem,
to be a slave, Plaut. Poen. 4, 2, 7:nunc plane nec ego victum, nec vitam illam colere possum, etc.,
Cic. Att. 12, 28, 2; and poet. in gen.: vitam or aevum = degere, to take care of life, for to live:vitam,
Plaut. Trin. 3, 2, 74; id. Cas. 2, 1, 12; id. Rud. 1, 5, 25:vitam inopem,
Ter. Heaut. 1, 1, 84:aevum vi,
Lucr. 5, 1144 and 1149.—Colere aliquem, to regard one with care, i. e. to honor, revere, reverence, worship, etc. (syn.: observo, veneror, diligo).1.Most freq. of the reverence and worship of the gods, and the respect paid to objects pertaining thereto, to honor, respect, revere, reverence, worship:2.quid est enim cur deos ab hominibus colendos dicas?
Cic. N. D. 1, 41, 115:hos deos et venerari et colere debemus,
id. ib. 2, 28, 71; cf. id. ib. 1, 42, 119; id. Agr. 2, 35, 94; Liv. 39, 15, 2; Cat. 61, 48:Phoebe silvarumque potens Diana... o colendi Semper et culti,
Hor. C. S. 2 and 3; cf. Ov. M. 8, 350:deos aris, pulvinaribus,
Plin. Pan. 11, 3:Mercurium,
Caes. B. G. 6, 17:Apollinem nimiā religione,
Curt. 4, 3, 21:Cererem secubitu,
Ov. A. 3, 10, 16:(deam) magis officiis quam probitate,
id. P. 3, 1, 76:per flamines et sacerdotes,
Tac. A. 1, 10; Suet. Vit. 1:quo cognomine is deus quādam in parte urbis colebatur,
id. Aug. 70:deum precibus,
Sen. Herc. Oet. 580:testimoniorum religionem et fidem,
Cic. Fl. 4, 9; cf. id. Font. 10, 21; and:colebantur religiones pie magis quam magnifice,
Liv. 3, 57, 7; and:apud quos juxta divinas religiones humana fides colitur,
id. 9, 9, 4:sacra,
Ov. M. 4, 32; 15, 679:aras,
id. ib. 3, 733; 6, 208; cf. Liv. 1, 7, 10; Suet. Vit. 2 et saep.:numina alicujus,
Verg. G. 1, 30:templum,
id. A. 4, 458; Ov. M. 11, 578:caerimonias sepulcrorum tantā curà,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:sacrarium summā caerimoniā,
Nep. Th. 8, 4:simulacrum,
Suet. Galb. 4.—Of the honor bestowed upon men:1.ut Africanum ut deum coleret Laelius,
Cic. Rep. 1, 12, 18:quia me colitis et magnificatis,
Plaut. Cist. 1, 1, 23; Ter. Ad. 3, 2, 54:a quibus diligenter observari videmur et coli,
Cic. Mur. 34, 70; cf. id. Fam. 6, 10, 7; 13, 22, 1; id. Off. 1, 41, 149; Sall. J. 10, 8:poëtarum nomen,
Cic. Arch. 11, 27:civitatem,
id. Fl. 22, 52; cf.:in amicis et diligendis et colendis,
id. Lael. 22, 85 and 82:semper ego plebem Romanam militiae domique... colo atque colui,
Liv. 7, 32, 16:colere et ornare,
Cic. Fam. 5, 8, 2:me diligentissime,
id. ib. 13, 25 init.:si te colo, Sexte, non amabo,
Mart. 2, 55:aliquem donis,
Liv. 31, 43, 7:litteris,
Nep. Att. 20, 4:nec illos arte colam, nec opulenter,
Sall. J. 85, 34 Kritz.— Hence,cŏlens, entis, P. a., honoring, treating respectfully; subst., a reverer, worshipper; with gen.:2.religionum,
Cic. Planc. 33, 80.—cultus, a, um, P. a. (acc. to I.).A.Cultivated, tilled:b.ager cultior,
Varr. R. R. 1, 2, 20:ager cultissimus,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:materia et culta et silvestris,
id. N. D. 2, 60, 151:res pecuaria,
id. Quint. 3, 12:rus cultissimum,
Col. 1, 1, 1:terra,
Quint. 5, 11, 24:fundus cultior,
id. 8, 3, 8:cultiora loca,
Curt. 7, 3, 18.—Subst.: culta, ōrum, n., tilled, cultivated land, gardens, plantations, etc., Lucr. 1, 165; 1, 210; 5, 1370; Verg. G. 1, 153; 2, 196; 4, 372; Plin. 24, 10, 49, § 83—Hence,B.Trop., ornamented, adorned, polished, elegant, cultivated:2.milites habebat tam cultos ut argento et auro politis armis ornaret,
Suet. Caes. 67:adulter,
Ov. Tr. 2, 499:turba muliebriter culta,
Curt. 3, 3, 14:sacerdos veste candidā cultus,
Plin. 16, 44, 95, § 251:matrona vetitā purpurā culta,
Suet. Ner. 32:filia cultior,
Mart. 10, 98, 3:animi culti,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; cf.:tempora et ingenia cultiora,
Curt. 7, 8, 11:Tibullus,
Ov. Am. 1, 15, 28; cf.carmina,
id. A. A. 3, 341:cultiores doctioresque redire,
Gell. 19, 8, 1:sermone cultissimus,
Aur. Vict. Epit. 45.— Adv.: cul-tē, elegantly: dicere, * Quint. 8, 3, 7; Plin. Ep. 5, 20, 6.— Comp.:dicere,
Sen. Suas. 4 fin.; Tac. Or. 21: (sc. veste) progredi, Just. 3, 3, 5:incubare strato lectulo,
Val. Max. 2, 6, 8.— Sup. apparently not in use.cōlo, āvi, ātum, āre, v. a. [colum], to filter, strain, to clarify, purify (post-Aug.):B.ceram,
Col. 9, 16, 1:mel,
id. 12, 11, 1:vinum sportā palmeā,
Pall. Febr. 27:sucum linteo,
Plin. 25, 13, 103, § 164:thymum cribro,
Col. 7, 8, 7:aliquid per linteum,
Scrib. Comp. 271:ad colum,
Veg. 2, 28, 19:per colum,
Apic. 4, 2:aurum,
App. Flor. p. 343, 20:terra colans,
Plin. 31, 3, 23, § 38:faex colata,
id. 31, 8, 44, § 95.— Poet.:amnes inductis retibus,
i. e. to spread out a fish-net, Manil. 5, 193.—Hence, cōlātus, a, um, P. a., cleansed, purified (post-class.):nitor (beryllorum),
Tert. Anim. 9.—Trop.:certiora et colatiora somniari,
Tert. Anim. 48. -
8 colo
1.cŏlo, colŭi, cultum, 3, v. a. [from the stem KOL, whence boukolos, boukoleô; cf.: colonus, in-cola, agri-cola] (orig. pertaining to agriculture), to cultivate, till, tend, take care of a field, garden, etc. (freq. in all per. and species of composition).I.Prop.(α).With acc.:(β).fundum,
Varr. R. R. 1, 1, 2:agrum,
id. ib. 1, 2, 14; Cato, R. R. 61; Col. 1 pr.:agri non omnes frugiferi sunt qui coluntur,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; id. Agr. 2, 25, 67:arva et vineta et oleas et arbustum,
Quint. 1, 12, 7:praedia,
Cic. Rosc. Am. 17, 49:rus,
Col. 1, 1:rura,
Cat. 64, 38; Tib. 1, 5, 21; Verg. G. 2, 413:hortos,
Ov. M. 14, 624 al.:jugera,
Col. 1 pr.:patrios fines,
id. ib.:solum,
id. 2, 2, 8:terram,
id. 2, 2, 4:arbustum,
Quint. 1, 12, 7:vitem,
Cic. Fin. 4, 14, 38:arbores,
Hor. C. 2, 14, 22:arva,
id. ib. 3, 5, 24; Ov. Am. 1, 13, 15:fructus,
Verg. G. 2, 36:fruges,
Ov. M. 15, 134:poma,
id. ib. 14, 687; cf. under P. a.—Absol., Varr. R. R. 1, 2, 8; Verg. G. 1, 121; Dig. 19, 2, 54, § 1.—B.In gen., without reference to economics, to abide, dwell, stay in a place, to inhabit (syn.: incolo, habito; most freq. since the Aug. per.).(α).With acc.:(β).hanc domum,
Plaut. Aul. prol. 4:nemora atque cavos montes silvasque colebant,
Lucr. 5, 955:regiones Acherunticas,
Plaut. Bacch. 2, 2, 21:colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119:urbem, urbem, mi Rufe, cole,
id. Fam. 2, 12, 2:has terras,
id. N. D. 2, 66, 164; Tac. A. 2, 60:loca Idae,
Cat. 63, 70:Idalium,
id. 36, 12 sq.; 61, 17:urbem Trojanam,
Verg. A. 4, 343:Sicaniam,
Ov. M. 5, 495:Maeoniam Sipylumque,
id. ib. 6, 149:Elin Messeniaque arva,
id. ib. 2, 679:regnum nemorale Dianae,
id. ib. 14, 331:hoc nemus,
id. ib. 15, 545:Elysium,
Verg. A. 5, 735:loca magna,
Ov. M. 14, 681; Liv. 1, 7, 10:Britanniam,
Tac. Agr. 11:Rheni ripam,
id. G. 28:victam ripam,
id. A. 1, 59:terras,
id. ib. 2, 60; cf. id. H. 5, 2:insulam,
id. A. 12, 61; id. G. 29:regionem,
Curt. 7, 7, 4.— Poet., of poets:me juvat in primā coluisse Helicona juventā,
i. e. to have written poetry in early youth, Prop. 3 (4), 5, 19.—Also of animals:anguis stagna,
Verg. G. 3, 430; Ov. M. 2, 380.—Absol.:II.hic,
Plaut. Ps. 1, 2, 68:subdiu colere te usque perpetuom diem,
id. Most. 3, 2, 78; Liv. 42, 67, 9; Curt. 9, 9, 2:colunt discreti ac diversi,
Tac. G. 16:proximi Cattis Usipii ac Tencteri colunt,
id. ib. 32:circa utramque ripam Rhodani,
Liv. 21, 26, 6:quā Cilices maritimi colunt,
id. 38, 18, 12:prope Oceanum,
id. 24, 49, 6:usque ad Albim,
Tac. A. 2, 41:ultra Borysthenem fluvium,
Gell. 9, 4, 6:super Bosporum,
Curt. 6, 2, 13:extra urbem,
App. M. 1, p. 111.—Trop. (freq. and class.).A.To bestow care upon a thing, to care for.1.Of the gods: colere aliquem locum, to frequent, cherish, care for, protect, be the guardian of, said of places where they were worshipped, had temples, etc.:2.deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt,
Plaut. Poen. 5, 1, 19; Cat. 36, 12:Pallas, quas condidit arces, Ipsa colat,
Verg. E. 2, 62:ille (Juppiter) colit terras,
id. ib. 3, 61; id. A. 1, 16 Forbig. ad loc.:undis jura dabat, nymphisque colentibus undas,
Ov. M. 1, 576:urbem colentes di,
Liv. 31, 30, 9; 5, 21, 3:vos, Ceres mater ac Proserpina, precor, ceteri superi infernique di, qui hanc urbem colitis,
id. 24, 39, 8:divi divaeque, qui maria terrasque colitis,
id. 29, 27, 1.—Rarely with persons as object (syn.:3.curo, studeo, observo, obsequor): Juppiter, qui genus colis alisque hominum,
Plaut. Poen. 5, 4, 24; cf.:(Castor et Pollux) dum terras hominumque colunt genus,
i. e. improve, polish, Hor. Ep. 2, 1, 7. —Of the body or its parts, to cultivate, attend to, dress, clothe, adorn, etc.:4.formamque augere colendo,
by attire, dress, Ov. M. 10, 534:corpora,
id. A. A. 3, 107:tu quoque dum coleris,
id. ib. 3, 225.—With abl.:lacertos auro,
Curt. 8, 9, 21:lacertum armillā aureā,
Petr. 32:capillos,
Tib. 1, 6, 39; 1, 8, 9.—With abstr. objects, to cultivate, cherish, seek, practise, devote one ' s self to, etc.;5.of mental and moral cultivation: aequom et bonum,
Plaut. Men. 4, 2, 10:amicitiam,
id. Cist. 1, 1, 27:fidem rectumque,
Ov. M. 1, 90:fortitudinem,
Curt. 10, 3, 9:jus et fas,
Liv. 27, 17 fin.:memoriam alicujus,
Cic. Fin. 2, 31, 101:bonos mores,
Sall. C. 9, 1:suum quaestum colit,
Plaut. Poen. 5, 2, 137:pietatem,
id. As. 3, 1, 5; Ter. Hec. 3, 4, 33:virtutem,
Cic. Arch. 7, 16; id. Off. 1, 41, 149:amicitiam, justitiam, liberalitatem,
id. ib. 1, 2, 5:virginitatis amorem,
Verg. A. 11, 584:pacem,
Ov. M. 11, 297; cf. Martem, Sil. [p. 370] 8, 464:studium philosophiae,
Cic. Brut. 91, 315:disciplinam,
id. ib. 31, 117:aequabile et temperatum orationis genus,
id. Off. 1, 1, 3:patrias artes militiamque,
Ov. F. 2, 508; cf.:artes liberales,
Suet. Tib. 60:ingenium singulari rerum militarium prudentiā,
Vell. 2, 29, 5 Kritz.—Of a period of time or a condition, to live in, experience, live through, pass, spend, etc.:B.servitutem apud aliquem,
to be a slave, Plaut. Poen. 4, 2, 7:nunc plane nec ego victum, nec vitam illam colere possum, etc.,
Cic. Att. 12, 28, 2; and poet. in gen.: vitam or aevum = degere, to take care of life, for to live:vitam,
Plaut. Trin. 3, 2, 74; id. Cas. 2, 1, 12; id. Rud. 1, 5, 25:vitam inopem,
Ter. Heaut. 1, 1, 84:aevum vi,
Lucr. 5, 1144 and 1149.—Colere aliquem, to regard one with care, i. e. to honor, revere, reverence, worship, etc. (syn.: observo, veneror, diligo).1.Most freq. of the reverence and worship of the gods, and the respect paid to objects pertaining thereto, to honor, respect, revere, reverence, worship:2.quid est enim cur deos ab hominibus colendos dicas?
Cic. N. D. 1, 41, 115:hos deos et venerari et colere debemus,
id. ib. 2, 28, 71; cf. id. ib. 1, 42, 119; id. Agr. 2, 35, 94; Liv. 39, 15, 2; Cat. 61, 48:Phoebe silvarumque potens Diana... o colendi Semper et culti,
Hor. C. S. 2 and 3; cf. Ov. M. 8, 350:deos aris, pulvinaribus,
Plin. Pan. 11, 3:Mercurium,
Caes. B. G. 6, 17:Apollinem nimiā religione,
Curt. 4, 3, 21:Cererem secubitu,
Ov. A. 3, 10, 16:(deam) magis officiis quam probitate,
id. P. 3, 1, 76:per flamines et sacerdotes,
Tac. A. 1, 10; Suet. Vit. 1:quo cognomine is deus quādam in parte urbis colebatur,
id. Aug. 70:deum precibus,
Sen. Herc. Oet. 580:testimoniorum religionem et fidem,
Cic. Fl. 4, 9; cf. id. Font. 10, 21; and:colebantur religiones pie magis quam magnifice,
Liv. 3, 57, 7; and:apud quos juxta divinas religiones humana fides colitur,
id. 9, 9, 4:sacra,
Ov. M. 4, 32; 15, 679:aras,
id. ib. 3, 733; 6, 208; cf. Liv. 1, 7, 10; Suet. Vit. 2 et saep.:numina alicujus,
Verg. G. 1, 30:templum,
id. A. 4, 458; Ov. M. 11, 578:caerimonias sepulcrorum tantā curà,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:sacrarium summā caerimoniā,
Nep. Th. 8, 4:simulacrum,
Suet. Galb. 4.—Of the honor bestowed upon men:1.ut Africanum ut deum coleret Laelius,
Cic. Rep. 1, 12, 18:quia me colitis et magnificatis,
Plaut. Cist. 1, 1, 23; Ter. Ad. 3, 2, 54:a quibus diligenter observari videmur et coli,
Cic. Mur. 34, 70; cf. id. Fam. 6, 10, 7; 13, 22, 1; id. Off. 1, 41, 149; Sall. J. 10, 8:poëtarum nomen,
Cic. Arch. 11, 27:civitatem,
id. Fl. 22, 52; cf.:in amicis et diligendis et colendis,
id. Lael. 22, 85 and 82:semper ego plebem Romanam militiae domique... colo atque colui,
Liv. 7, 32, 16:colere et ornare,
Cic. Fam. 5, 8, 2:me diligentissime,
id. ib. 13, 25 init.:si te colo, Sexte, non amabo,
Mart. 2, 55:aliquem donis,
Liv. 31, 43, 7:litteris,
Nep. Att. 20, 4:nec illos arte colam, nec opulenter,
Sall. J. 85, 34 Kritz.— Hence,cŏlens, entis, P. a., honoring, treating respectfully; subst., a reverer, worshipper; with gen.:2.religionum,
Cic. Planc. 33, 80.—cultus, a, um, P. a. (acc. to I.).A.Cultivated, tilled:b.ager cultior,
Varr. R. R. 1, 2, 20:ager cultissimus,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:materia et culta et silvestris,
id. N. D. 2, 60, 151:res pecuaria,
id. Quint. 3, 12:rus cultissimum,
Col. 1, 1, 1:terra,
Quint. 5, 11, 24:fundus cultior,
id. 8, 3, 8:cultiora loca,
Curt. 7, 3, 18.—Subst.: culta, ōrum, n., tilled, cultivated land, gardens, plantations, etc., Lucr. 1, 165; 1, 210; 5, 1370; Verg. G. 1, 153; 2, 196; 4, 372; Plin. 24, 10, 49, § 83—Hence,B.Trop., ornamented, adorned, polished, elegant, cultivated:2.milites habebat tam cultos ut argento et auro politis armis ornaret,
Suet. Caes. 67:adulter,
Ov. Tr. 2, 499:turba muliebriter culta,
Curt. 3, 3, 14:sacerdos veste candidā cultus,
Plin. 16, 44, 95, § 251:matrona vetitā purpurā culta,
Suet. Ner. 32:filia cultior,
Mart. 10, 98, 3:animi culti,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; cf.:tempora et ingenia cultiora,
Curt. 7, 8, 11:Tibullus,
Ov. Am. 1, 15, 28; cf.carmina,
id. A. A. 3, 341:cultiores doctioresque redire,
Gell. 19, 8, 1:sermone cultissimus,
Aur. Vict. Epit. 45.— Adv.: cul-tē, elegantly: dicere, * Quint. 8, 3, 7; Plin. Ep. 5, 20, 6.— Comp.:dicere,
Sen. Suas. 4 fin.; Tac. Or. 21: (sc. veste) progredi, Just. 3, 3, 5:incubare strato lectulo,
Val. Max. 2, 6, 8.— Sup. apparently not in use.cōlo, āvi, ātum, āre, v. a. [colum], to filter, strain, to clarify, purify (post-Aug.):B.ceram,
Col. 9, 16, 1:mel,
id. 12, 11, 1:vinum sportā palmeā,
Pall. Febr. 27:sucum linteo,
Plin. 25, 13, 103, § 164:thymum cribro,
Col. 7, 8, 7:aliquid per linteum,
Scrib. Comp. 271:ad colum,
Veg. 2, 28, 19:per colum,
Apic. 4, 2:aurum,
App. Flor. p. 343, 20:terra colans,
Plin. 31, 3, 23, § 38:faex colata,
id. 31, 8, 44, § 95.— Poet.:amnes inductis retibus,
i. e. to spread out a fish-net, Manil. 5, 193.—Hence, cōlātus, a, um, P. a., cleansed, purified (post-class.):nitor (beryllorum),
Tert. Anim. 9.—Trop.:certiora et colatiora somniari,
Tert. Anim. 48. -
9 culta
1.cŏlo, colŭi, cultum, 3, v. a. [from the stem KOL, whence boukolos, boukoleô; cf.: colonus, in-cola, agri-cola] (orig. pertaining to agriculture), to cultivate, till, tend, take care of a field, garden, etc. (freq. in all per. and species of composition).I.Prop.(α).With acc.:(β).fundum,
Varr. R. R. 1, 1, 2:agrum,
id. ib. 1, 2, 14; Cato, R. R. 61; Col. 1 pr.:agri non omnes frugiferi sunt qui coluntur,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; id. Agr. 2, 25, 67:arva et vineta et oleas et arbustum,
Quint. 1, 12, 7:praedia,
Cic. Rosc. Am. 17, 49:rus,
Col. 1, 1:rura,
Cat. 64, 38; Tib. 1, 5, 21; Verg. G. 2, 413:hortos,
Ov. M. 14, 624 al.:jugera,
Col. 1 pr.:patrios fines,
id. ib.:solum,
id. 2, 2, 8:terram,
id. 2, 2, 4:arbustum,
Quint. 1, 12, 7:vitem,
Cic. Fin. 4, 14, 38:arbores,
Hor. C. 2, 14, 22:arva,
id. ib. 3, 5, 24; Ov. Am. 1, 13, 15:fructus,
Verg. G. 2, 36:fruges,
Ov. M. 15, 134:poma,
id. ib. 14, 687; cf. under P. a.—Absol., Varr. R. R. 1, 2, 8; Verg. G. 1, 121; Dig. 19, 2, 54, § 1.—B.In gen., without reference to economics, to abide, dwell, stay in a place, to inhabit (syn.: incolo, habito; most freq. since the Aug. per.).(α).With acc.:(β).hanc domum,
Plaut. Aul. prol. 4:nemora atque cavos montes silvasque colebant,
Lucr. 5, 955:regiones Acherunticas,
Plaut. Bacch. 2, 2, 21:colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119:urbem, urbem, mi Rufe, cole,
id. Fam. 2, 12, 2:has terras,
id. N. D. 2, 66, 164; Tac. A. 2, 60:loca Idae,
Cat. 63, 70:Idalium,
id. 36, 12 sq.; 61, 17:urbem Trojanam,
Verg. A. 4, 343:Sicaniam,
Ov. M. 5, 495:Maeoniam Sipylumque,
id. ib. 6, 149:Elin Messeniaque arva,
id. ib. 2, 679:regnum nemorale Dianae,
id. ib. 14, 331:hoc nemus,
id. ib. 15, 545:Elysium,
Verg. A. 5, 735:loca magna,
Ov. M. 14, 681; Liv. 1, 7, 10:Britanniam,
Tac. Agr. 11:Rheni ripam,
id. G. 28:victam ripam,
id. A. 1, 59:terras,
id. ib. 2, 60; cf. id. H. 5, 2:insulam,
id. A. 12, 61; id. G. 29:regionem,
Curt. 7, 7, 4.— Poet., of poets:me juvat in primā coluisse Helicona juventā,
i. e. to have written poetry in early youth, Prop. 3 (4), 5, 19.—Also of animals:anguis stagna,
Verg. G. 3, 430; Ov. M. 2, 380.—Absol.:II.hic,
Plaut. Ps. 1, 2, 68:subdiu colere te usque perpetuom diem,
id. Most. 3, 2, 78; Liv. 42, 67, 9; Curt. 9, 9, 2:colunt discreti ac diversi,
Tac. G. 16:proximi Cattis Usipii ac Tencteri colunt,
id. ib. 32:circa utramque ripam Rhodani,
Liv. 21, 26, 6:quā Cilices maritimi colunt,
id. 38, 18, 12:prope Oceanum,
id. 24, 49, 6:usque ad Albim,
Tac. A. 2, 41:ultra Borysthenem fluvium,
Gell. 9, 4, 6:super Bosporum,
Curt. 6, 2, 13:extra urbem,
App. M. 1, p. 111.—Trop. (freq. and class.).A.To bestow care upon a thing, to care for.1.Of the gods: colere aliquem locum, to frequent, cherish, care for, protect, be the guardian of, said of places where they were worshipped, had temples, etc.:2.deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt,
Plaut. Poen. 5, 1, 19; Cat. 36, 12:Pallas, quas condidit arces, Ipsa colat,
Verg. E. 2, 62:ille (Juppiter) colit terras,
id. ib. 3, 61; id. A. 1, 16 Forbig. ad loc.:undis jura dabat, nymphisque colentibus undas,
Ov. M. 1, 576:urbem colentes di,
Liv. 31, 30, 9; 5, 21, 3:vos, Ceres mater ac Proserpina, precor, ceteri superi infernique di, qui hanc urbem colitis,
id. 24, 39, 8:divi divaeque, qui maria terrasque colitis,
id. 29, 27, 1.—Rarely with persons as object (syn.:3.curo, studeo, observo, obsequor): Juppiter, qui genus colis alisque hominum,
Plaut. Poen. 5, 4, 24; cf.:(Castor et Pollux) dum terras hominumque colunt genus,
i. e. improve, polish, Hor. Ep. 2, 1, 7. —Of the body or its parts, to cultivate, attend to, dress, clothe, adorn, etc.:4.formamque augere colendo,
by attire, dress, Ov. M. 10, 534:corpora,
id. A. A. 3, 107:tu quoque dum coleris,
id. ib. 3, 225.—With abl.:lacertos auro,
Curt. 8, 9, 21:lacertum armillā aureā,
Petr. 32:capillos,
Tib. 1, 6, 39; 1, 8, 9.—With abstr. objects, to cultivate, cherish, seek, practise, devote one ' s self to, etc.;5.of mental and moral cultivation: aequom et bonum,
Plaut. Men. 4, 2, 10:amicitiam,
id. Cist. 1, 1, 27:fidem rectumque,
Ov. M. 1, 90:fortitudinem,
Curt. 10, 3, 9:jus et fas,
Liv. 27, 17 fin.:memoriam alicujus,
Cic. Fin. 2, 31, 101:bonos mores,
Sall. C. 9, 1:suum quaestum colit,
Plaut. Poen. 5, 2, 137:pietatem,
id. As. 3, 1, 5; Ter. Hec. 3, 4, 33:virtutem,
Cic. Arch. 7, 16; id. Off. 1, 41, 149:amicitiam, justitiam, liberalitatem,
id. ib. 1, 2, 5:virginitatis amorem,
Verg. A. 11, 584:pacem,
Ov. M. 11, 297; cf. Martem, Sil. [p. 370] 8, 464:studium philosophiae,
Cic. Brut. 91, 315:disciplinam,
id. ib. 31, 117:aequabile et temperatum orationis genus,
id. Off. 1, 1, 3:patrias artes militiamque,
Ov. F. 2, 508; cf.:artes liberales,
Suet. Tib. 60:ingenium singulari rerum militarium prudentiā,
Vell. 2, 29, 5 Kritz.—Of a period of time or a condition, to live in, experience, live through, pass, spend, etc.:B.servitutem apud aliquem,
to be a slave, Plaut. Poen. 4, 2, 7:nunc plane nec ego victum, nec vitam illam colere possum, etc.,
Cic. Att. 12, 28, 2; and poet. in gen.: vitam or aevum = degere, to take care of life, for to live:vitam,
Plaut. Trin. 3, 2, 74; id. Cas. 2, 1, 12; id. Rud. 1, 5, 25:vitam inopem,
Ter. Heaut. 1, 1, 84:aevum vi,
Lucr. 5, 1144 and 1149.—Colere aliquem, to regard one with care, i. e. to honor, revere, reverence, worship, etc. (syn.: observo, veneror, diligo).1.Most freq. of the reverence and worship of the gods, and the respect paid to objects pertaining thereto, to honor, respect, revere, reverence, worship:2.quid est enim cur deos ab hominibus colendos dicas?
Cic. N. D. 1, 41, 115:hos deos et venerari et colere debemus,
id. ib. 2, 28, 71; cf. id. ib. 1, 42, 119; id. Agr. 2, 35, 94; Liv. 39, 15, 2; Cat. 61, 48:Phoebe silvarumque potens Diana... o colendi Semper et culti,
Hor. C. S. 2 and 3; cf. Ov. M. 8, 350:deos aris, pulvinaribus,
Plin. Pan. 11, 3:Mercurium,
Caes. B. G. 6, 17:Apollinem nimiā religione,
Curt. 4, 3, 21:Cererem secubitu,
Ov. A. 3, 10, 16:(deam) magis officiis quam probitate,
id. P. 3, 1, 76:per flamines et sacerdotes,
Tac. A. 1, 10; Suet. Vit. 1:quo cognomine is deus quādam in parte urbis colebatur,
id. Aug. 70:deum precibus,
Sen. Herc. Oet. 580:testimoniorum religionem et fidem,
Cic. Fl. 4, 9; cf. id. Font. 10, 21; and:colebantur religiones pie magis quam magnifice,
Liv. 3, 57, 7; and:apud quos juxta divinas religiones humana fides colitur,
id. 9, 9, 4:sacra,
Ov. M. 4, 32; 15, 679:aras,
id. ib. 3, 733; 6, 208; cf. Liv. 1, 7, 10; Suet. Vit. 2 et saep.:numina alicujus,
Verg. G. 1, 30:templum,
id. A. 4, 458; Ov. M. 11, 578:caerimonias sepulcrorum tantā curà,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:sacrarium summā caerimoniā,
Nep. Th. 8, 4:simulacrum,
Suet. Galb. 4.—Of the honor bestowed upon men:1.ut Africanum ut deum coleret Laelius,
Cic. Rep. 1, 12, 18:quia me colitis et magnificatis,
Plaut. Cist. 1, 1, 23; Ter. Ad. 3, 2, 54:a quibus diligenter observari videmur et coli,
Cic. Mur. 34, 70; cf. id. Fam. 6, 10, 7; 13, 22, 1; id. Off. 1, 41, 149; Sall. J. 10, 8:poëtarum nomen,
Cic. Arch. 11, 27:civitatem,
id. Fl. 22, 52; cf.:in amicis et diligendis et colendis,
id. Lael. 22, 85 and 82:semper ego plebem Romanam militiae domique... colo atque colui,
Liv. 7, 32, 16:colere et ornare,
Cic. Fam. 5, 8, 2:me diligentissime,
id. ib. 13, 25 init.:si te colo, Sexte, non amabo,
Mart. 2, 55:aliquem donis,
Liv. 31, 43, 7:litteris,
Nep. Att. 20, 4:nec illos arte colam, nec opulenter,
Sall. J. 85, 34 Kritz.— Hence,cŏlens, entis, P. a., honoring, treating respectfully; subst., a reverer, worshipper; with gen.:2.religionum,
Cic. Planc. 33, 80.—cultus, a, um, P. a. (acc. to I.).A.Cultivated, tilled:b.ager cultior,
Varr. R. R. 1, 2, 20:ager cultissimus,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:materia et culta et silvestris,
id. N. D. 2, 60, 151:res pecuaria,
id. Quint. 3, 12:rus cultissimum,
Col. 1, 1, 1:terra,
Quint. 5, 11, 24:fundus cultior,
id. 8, 3, 8:cultiora loca,
Curt. 7, 3, 18.—Subst.: culta, ōrum, n., tilled, cultivated land, gardens, plantations, etc., Lucr. 1, 165; 1, 210; 5, 1370; Verg. G. 1, 153; 2, 196; 4, 372; Plin. 24, 10, 49, § 83—Hence,B.Trop., ornamented, adorned, polished, elegant, cultivated:2.milites habebat tam cultos ut argento et auro politis armis ornaret,
Suet. Caes. 67:adulter,
Ov. Tr. 2, 499:turba muliebriter culta,
Curt. 3, 3, 14:sacerdos veste candidā cultus,
Plin. 16, 44, 95, § 251:matrona vetitā purpurā culta,
Suet. Ner. 32:filia cultior,
Mart. 10, 98, 3:animi culti,
Cic. Tusc. 2, 5, 13; cf.:tempora et ingenia cultiora,
Curt. 7, 8, 11:Tibullus,
Ov. Am. 1, 15, 28; cf.carmina,
id. A. A. 3, 341:cultiores doctioresque redire,
Gell. 19, 8, 1:sermone cultissimus,
Aur. Vict. Epit. 45.— Adv.: cul-tē, elegantly: dicere, * Quint. 8, 3, 7; Plin. Ep. 5, 20, 6.— Comp.:dicere,
Sen. Suas. 4 fin.; Tac. Or. 21: (sc. veste) progredi, Just. 3, 3, 5:incubare strato lectulo,
Val. Max. 2, 6, 8.— Sup. apparently not in use.cōlo, āvi, ātum, āre, v. a. [colum], to filter, strain, to clarify, purify (post-Aug.):B.ceram,
Col. 9, 16, 1:mel,
id. 12, 11, 1:vinum sportā palmeā,
Pall. Febr. 27:sucum linteo,
Plin. 25, 13, 103, § 164:thymum cribro,
Col. 7, 8, 7:aliquid per linteum,
Scrib. Comp. 271:ad colum,
Veg. 2, 28, 19:per colum,
Apic. 4, 2:aurum,
App. Flor. p. 343, 20:terra colans,
Plin. 31, 3, 23, § 38:faex colata,
id. 31, 8, 44, § 95.— Poet.:amnes inductis retibus,
i. e. to spread out a fish-net, Manil. 5, 193.—Hence, cōlātus, a, um, P. a., cleansed, purified (post-class.):nitor (beryllorum),
Tert. Anim. 9.—Trop.:certiora et colatiora somniari,
Tert. Anim. 48. -
10 despumo
dē-spūmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. (perh. not ante-Aug.).I.Act.A.To skim off, to skim.1.Prop.:2.undam aeni foliis,
Verg. G. 1, 296:carnem,
Plin. 9, 38, 62, § 133:mel Atticum,
Col. 12, 38, 5:aquam salsam,
Pall. Febr. 25, 10.—Transf., to work off, digest wine:B.Falernum,
Pers. 3, 3; to rub off, polish a pavement:pavimenti fastigium cote,
Plin. 36, 25, 62, § 187; cf. Vitr. 7, 4; to let blood, to bleed a horse, Veg. A. V. 3, 34, 2 al.—To deposit a frothy matter, Luc. 6, 506;II.Claud. in Prob. et Olyb. 54: Phoebe suppositas in herbas,
Luc. 6, 506; cf.:despumantes suas confusiones,
i. e. expressing by foaming, Vulg. Judae, 13.—Neutr., to cease foaming, to slacken, abate:ut nimius ille fervor despumet,
Sen. Ira, 2, 20:cum aliquid lacrymarum affectus despumaverit,
id. Ep. 99, 27:aetas,
id. ib. 68 fin. -
11 Limo
1.līmō, adv., v. 1. limus fin.2. I.Lit.:B.gemmis scalpendis atque limandis,
Plin. 36, 7, 10, § 54.—Transf.1.To file off:2.plumbum limatum,
lead-filings, Plin. 34, 18, 50, § 168:limata scobs,
id. ib.:cornum limatum lima lignaria,
Scrib. 141:acumen ossis,
Cels. 8, 10, 7.—To rub, whet:II.cornu ad saxa limato,
Plin. 8, 20, 29, § 71;hence, limare caput cum aliquo,
to kiss, Plaut. Merc. 3, 1, 40; id. Poen. 1, 2, 82.—Trop.A.In gen., to file, polish, finish:B.quaedam institui, quae limantur a me politius,
Cic. Ac. 1, 1, 2:stilus hoc maxime ornat ac limat,
id. de Or. 3, 49, 190:ut ars aliquid limare non possit,
id. ib. 1, 25, 115:vir nostrorum hominum urbanitate limatus,
id. N. D. 2, 29, 74.—In partic.1.To investigate accurately, to clear of every thing superfluous:2.veritas ipsa limatur in disputatione,
Cic. Off. 2, 10, 35:subtiliter mendacium,
Phaedr. 3, 10, 49. —Cum se ipse consulto ad minutarum causarum genera limaverit, has prepared one's self thoroughly for, Cic. Opt. Gen. Or. 3, 9.—3.To file off, take away from, diminish:3.tantum alteri affinxit, de altero limavit,
Cic. de Or. 3, 9, 36:de tua prolixa beneficaque natura limavit aliquid posterior annus,
id. Fam. 3, 8, 8:commoda alicujus,
Hor. Ep. 1, 14, 38:multum inde decoquent anni, multum ratio limabit,
Quint. 2, 4, 7. —Hence, līmātus, a, um, P. a., polished, refined, elegant, fine, accurate:vir oratione maxime limatus,
Cic. de Or. 1, 39, 180:jure madens, varioque togae limatus in usu,
Mart. 7, 51, 5:pressum limatumque genus dicendi,
Quint. 2, 8, 4; 11, 1, 3:Attici,
id. 12, 10, 17.— Comp.:limatius dicendi genus,
Cic. Brut. 24, 93:comis et urbanus fuerit limatior idem,
Hor. S. 1, 10, 65:limatius ingenium,
Plin. Ep. 1, 20, 21.—Hence, adv.: līmātē, finely, elegantly, accurately; comp.:limatius scriptum,
Cic. Fin. 5, 5, 12:limatius quaerere,
Amm. 15, 13, 2.līmo, āre, v. a. [2. limus], to bemire, besmirch (in double sense, v. 2. limo, I. 2.):4.caput alicui,
Plaut. Poen. 1, 2, 82.† Līmo, ōnis, m., = leimôn, the Meadow, the name of a writing of Cicero, Suet. Vit. Ter.—II.A Roman surname: C. Apronius Limo, Ascon. ap. Cic. Or. pro Scauro. -
12 limo
1.līmō, adv., v. 1. limus fin.2. I.Lit.:B.gemmis scalpendis atque limandis,
Plin. 36, 7, 10, § 54.—Transf.1.To file off:2.plumbum limatum,
lead-filings, Plin. 34, 18, 50, § 168:limata scobs,
id. ib.:cornum limatum lima lignaria,
Scrib. 141:acumen ossis,
Cels. 8, 10, 7.—To rub, whet:II.cornu ad saxa limato,
Plin. 8, 20, 29, § 71;hence, limare caput cum aliquo,
to kiss, Plaut. Merc. 3, 1, 40; id. Poen. 1, 2, 82.—Trop.A.In gen., to file, polish, finish:B.quaedam institui, quae limantur a me politius,
Cic. Ac. 1, 1, 2:stilus hoc maxime ornat ac limat,
id. de Or. 3, 49, 190:ut ars aliquid limare non possit,
id. ib. 1, 25, 115:vir nostrorum hominum urbanitate limatus,
id. N. D. 2, 29, 74.—In partic.1.To investigate accurately, to clear of every thing superfluous:2.veritas ipsa limatur in disputatione,
Cic. Off. 2, 10, 35:subtiliter mendacium,
Phaedr. 3, 10, 49. —Cum se ipse consulto ad minutarum causarum genera limaverit, has prepared one's self thoroughly for, Cic. Opt. Gen. Or. 3, 9.—3.To file off, take away from, diminish:3.tantum alteri affinxit, de altero limavit,
Cic. de Or. 3, 9, 36:de tua prolixa beneficaque natura limavit aliquid posterior annus,
id. Fam. 3, 8, 8:commoda alicujus,
Hor. Ep. 1, 14, 38:multum inde decoquent anni, multum ratio limabit,
Quint. 2, 4, 7. —Hence, līmātus, a, um, P. a., polished, refined, elegant, fine, accurate:vir oratione maxime limatus,
Cic. de Or. 1, 39, 180:jure madens, varioque togae limatus in usu,
Mart. 7, 51, 5:pressum limatumque genus dicendi,
Quint. 2, 8, 4; 11, 1, 3:Attici,
id. 12, 10, 17.— Comp.:limatius dicendi genus,
Cic. Brut. 24, 93:comis et urbanus fuerit limatior idem,
Hor. S. 1, 10, 65:limatius ingenium,
Plin. Ep. 1, 20, 21.—Hence, adv.: līmātē, finely, elegantly, accurately; comp.:limatius scriptum,
Cic. Fin. 5, 5, 12:limatius quaerere,
Amm. 15, 13, 2.līmo, āre, v. a. [2. limus], to bemire, besmirch (in double sense, v. 2. limo, I. 2.):4.caput alicui,
Plaut. Poen. 1, 2, 82.† Līmo, ōnis, m., = leimôn, the Meadow, the name of a writing of Cicero, Suet. Vit. Ter.—II.A Roman surname: C. Apronius Limo, Ascon. ap. Cic. Or. pro Scauro. -
13 līmō
līmō āvī, ātus, āre [lima], to file, polish, finish: stilus hoc maxime ornat ac limat: vir urbanitate limatus.— To investigate accurately, clear up: veritas limatur in disputatione: mendacium Subtiliter, Ph.— To file off, take away from, diminish: tantum alteri adfinxit, de altero limavit: mea commoda, H.: se ad minutarum causarum genera, i. e. limited himself.* * *limare, limavi, limatus Vfile; polish; file down; detract gradually from -
14 elimo
elimare, elimavi, elimatus V TRANSmake/remove by filing; polish w/file; file off; produce/write w/care/polish -
15 Polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
16 polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
17 Pollio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
18 ē-līmō
ē-līmō āvī, ātus, āre, to file off, polish, finish: catenas, O. — Fig.: rationes ad tenue elimatae, minutely. -
19 terō
terō trīvī (trīstī for trīvistī, Ct.), trītus, ere [1 TER-], to rub, rub away, wear away, bruise, grind, bray triturate: lacrimulam oculos terendo exprimere, T.: unguibus herbas, O.: calamo labellum, i. e. to blow upon the flute, V.: calcem calce, tread upon, V.—Of grain, to rub off, tread out, thresh: Milia frumenti tua triverit area centum, H.: teret area culmos, V.: Ut patriā careo, bis frugibus area trita est, i. e. during two harvests, O.— To rub smooth, burnish, polish, sharpen: mordaci pumice crura, O.: radios rotis, smoothed, turned, V.: catillum manibus, H.— To lessen by rubbing, rub away, wear away by use, wear out: silices, O.: ferrum, to dull, O.: trita vestis, H.—Of a place, to wear, tread often, visit, frequent: iter, V.: Appiam mannis, H.: viam, O.—Fig., of time, to wear away, use up, pass, spend, waste, kill: in convivio tempus, L.: teretur interea tempus: teritur bellis civilibus aetas, H.: Omne aevum ferro, V.: otium conviviis comissationibusque inter se, L.— To exert greatly, exhaust, wear out: in opere longinquo sese, L.: in armis plebem, L.—Of words, to wear by use, render common, make trite: verbum sermone: quae (nomina) consuetudo diurna trivit.* * *terere, trivi, tritus Vrub, wear away, wear out; tread -
20 adlevo
adlevare, adlevavi, adlevatus V TRANSlift/heap/pile up, raise, exalt; alleviate, diminish, weaken; comfort, console; smooth, smooth off, make smooth; polish; depilate
- 1
- 2
См. также в других словарях:
polish off something — polish off (something) to finish something quickly and easily. He polished off two burgers and a mountain of French fries. He was nearly finished with the report, and said he could polish it off in another hour or two. Usage notes: most often… … New idioms dictionary
polish off — (something) to finish something quickly and easily. He polished off two burgers and a mountain of French fries. He was nearly finished with the report, and said he could polish it off in another hour or two. Usage notes: most often used about… … New idioms dictionary
polish off — [v] finish using consume, devour, dispatch, dispose of, do away with*, down*, eat, eat up, eliminate, get rid of*, liquidate, put away*, swill*, use up, wolf*; concepts 169,225 Ant. hoard, save … New thesaurus
polish off — verb 1. finish a task completely (Freq. 1) I finally got through this homework assignment • Syn: ↑get through, ↑wrap up, ↑finish off, ↑mop up, ↑clear up, ↑finish up … Useful english dictionary
polish off — phrasal verb [transitive] Word forms polish off : present tense I/you/we/they polish off he/she/it polishes off present participle polishing off past tense polished off past participle polished off informal 1) to eat or drink something until it… … English dictionary
polish off — 1) PHRASAL VERB If you polish off food or drink, you eat or drink all of it, or finish it. [INFORMAL] [V n P] No matter what he is offered to eat he polishes it off in an instant... [V P n (not pron)] He polished off his scotch and slammed the… … English dictionary
polish off — informal 1) he polished off an apple pie Syn: eat, finish, consume, devour, guzzle, wolf down, down, bolt; drink up, drain, quaff, gulp (down), binge on, gorge on; informal stuff oneself with, put away, scoff, shovel … Thesaurus of popular words
To polish off — Polish Pol ish, v. t. [imp. & p. p. {Polished}; p. pr. & vb. n. {Polishing}.] [F. polir, L. polire. Cf. {Polite}, { ish}] 1. To make smooth and glossy, usually by friction; to burnish; to overspread with luster; as, to polish glass, marble,… … The Collaborative International Dictionary of English
polish off — verb a) To finish completely, especially a food (polish the plate with ones tongue) or liquor. They polished off the last of the cake. b) To remove by polishing (rubbing with a fine abrasive). White rice is rice that has had the brownish hull… … Wiktionary
polish off — If you polish something off, you finish it quickly or easily. Susan thought there was too much food but the boys polished it off in no time … English Idioms & idiomatic expressions
polish off/polish it off — eat all of it, drink it all Somebody polished off the last few cookies. Who ate them? … English idioms